احسان خواجه امیری از خواننده های پاپ موسیقی ایران است که ۳۴ سال سن دارد او در روز تولد همسرش متنی در صفحه شخصی خود منتشر کرد و در پی آن تولد همسرش را تبریک گفت.
احسان خواجه امیری و همسرش از زوج های موفق و شناخته شده هستند که دارای که فرزند پسر نیز می باشند این خواننده محبوب در روز تولد همسرش متنی برای تولد همسرش منتشر کرد و اینگونه نوشت:
تولدت مبارک بهترین دوستم
تولدت مبارک خانم خوشگلم 😘😘🙈❤
منبع : آرگا
سواحل سیدنی آسترالیا در این موسم از سال مکانی ایده‌آل برای علاقه‌مندان به ورزش پرهیجان موج‌سواری است.
منبع : جامعه خبری تحلیلی الف | " جذاب ترین " نقشی در تولید محتوای این مطلب ندارد، مطلب منتشر شده با ذکر منبع می باشد.شاملو قابل نقد است. کم هم نه، بلکه شاید بسیار. اظهاراتش درباره موسیقی سنتی ایران و عرعر خواندن آواز ایرانی و تاختن بر سعدی و فردوسی و عاشورا و ... همه و همه نشان می دهد که او علیرغم بزرگی اش در شعر نو و سپید، در قامت یک متفکر چندان حرفی برای گفتن نداشت و نقد این بعد از آرای او نه تنها اشکالی ندارد بلکه واجب است و اهل فرهنگ و هنر نیز برخلاف جزم اندیشی های رایج اهل سیاست نباید در این امر بدیهی هیچ شکی داشته باشند و چنانکه در مستند تلویزیونی «قدیس» هم می بینیم آنها نیز پروایی از این وظیفه فرهنگی خود ندارند. بنابراین باید گفت جز معدودی از علاقمندان و شیفتگان نوآموخته و اغلب کم مطالعهء شاملو کسی نیست که او را «قدیس» خوانده باشد که حال لازم باشد این قدسیت خیالی بافته شده را رشته کنیم.
شاملو قطعا نه قدیس بود نه متفکر. او شاعری بود با تخیل و احساس بسیار قوی و بی تردید اشعارش یکی از قله های ادبیات نو فارسی است. با این حال قصد این نوشته برشمردن قوت و ضعف ادبی او نیست؛ همینطور توجیه قدیس نبودن او. انگیزه این نوشته مطرح کردن این موضوع است که چرا باید با مقوله‌های فرهنگی اساسا به مانند امری که به تمامی درون حوزه «قدرت» است برخورد و در این راه زیاده روی کرد؟!
ممکن است کسی بگوید چرا باید پخش مستند «قدیس» را در تلویزیون، سیاسی ببینیم؟! پاسخ این پرسش در این دلیل بسیار ساده نهفته که وقتی در تلویزیون ما در طول سال از برخی بزرگان فرهنگ‌وهنر - جز در موارد اینچنینی- خبری نیست و هنگامی که امثال شاملو، مقامی که در هیات یک «شاعر»، شایسته آنند، ندارند، طبیعی است که نقد زوایای دیگر زندگی فکری آنان، هر چند کاملا به جا و روا باشد، تامل و توجهی را بر نمی انگیزد و ناگزیر به صورت امری سیاسی تفسیر می‌شود.
روشن است که به یک معنا هیچ امری بیرون از دایره وسیع سیاست نیست. حتی ادبیات و اندیشه‌های زیبایی شناسانه و تفکرات انتزاعی مابعدالطبیعی نیز از سیاست اثر می پذیرند. اما پرسش مهم در این میان این است که آیا «ماهیت» امر سیاسی با «ماهیت» امر فرهنگی یکی است؟ آیا به هنگام پرداختن به چهره‌های فرهنگی و هنری باید تمام کنشگری آن ها را در عرصه فرهنگ ذیل امر سیاست تفسیر کرد و دایما به این توجه کرد که فلانی با ماست یا برماست؟ آیا مردان/ زنان سیاست هستند که برای مردان/ زنان اهل فرهنگ مشروعیت و مقبولیت صادر می‌کنند؟ و حتی از آن بالاتر آیا معیار ماندگاری آثار و توانایی ادبی و هنری اهل فرهنگ‌وهنر میزان دینداری و تقیدشان به ظواهر دینی است؟ پیچیدگی «فرهنگ» به حدی است که حتی از زاویه دینی هم نمی توان در این باره حکم به رد و قبول یک اثر هنری به طور مطلق داد. چه بسیار آثار ادبی و هنری یا حتی اندیشه های نظری که به اذعان خالقانشان با انگیزه های دینی ( دستکم دین با سنجه ها و معانی مورد نظر ما) پدید نیامده اند اما ظرفیت های زیادی را برای تفسیر دینی حتی با تلقی ما از دین دارند. این تازه حکمی است که در قلمرو باورها و اعتقادات دینی اهل فرهنگ جاری است، درباره عقاید و باورهای سیاسی آن ها نیز همین حکم با قوت بیشتری جاری است چرا که فعالیت فرهنگی و هنری بسی فراتر از باورهای سیاسی در جامعه مصرف می شوند. تولیدات فرهنگی و هنری- به خصوص شعر- اساسا با خلوت انسان‌ها سر و کار دارند و عموما فارغ از گرایش های سیاسی در جامعه عمل می‌کنند. آیا باید همه این آثار فرهنگی را کنار زد و پدید آورندگانشان را نادیده گرفت؟ پاسخ به این پرسش نوع مواجهه ما را با بزرگان فرهنگ و هنر معلوم می کند.
آنچه شاملو را شاملو کرده است نه باورهای سیاسی و اعتقادات غیردینی او و اظهارنظر های عمدتا غیر محققانه، بلکه شاعرانگی و توانایی اش در استفاده از کلمات مخیل و پر احساس است برای محتوایی که در بسیاری موارد فارغ از این باورهای خاص در بردارنده ارزش های عمومی انسانی است.
هر چند نباید از یاد برد که ظاهرا خود شاملو هم به عنوان یک چهره فرهنگی و ادبی وظیفه ای بالاتر از این را برای خود قایل بوده است. او رفته رفته برای شعر مدرن که خود را منادی آن می دانست وظیفه اجتماعی و سیاسی تعریف کرد و مدعی کنشگری ذاتا سیاسی در این عرصه شد که طبیعتا این امر او را بیشتر از شاعران دیگری از جنس خود در معرض داوری های سیاسی قرار می دهد، اما نباید دچار این اشتباه شد که وقتی از شاملو یا سایر اهل ادب و هنر حرف می زنیم، از یک فعال سیاسی و نه یک چهره «فرهنگی» سخن می‌گوییم!
منبع : جامعه خبری تحلیلی الف | " جذاب ترین " نقشی در تولید محتوای این مطلب ندارد، مطلب منتشر شده با ذکر منبع می باشد.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، چاشنی ادویه تاکو مکزیکی و ادویه جامائیکایی را می‌توان در غذا‌های معمول استفاده کنید. در ادامه با ما همراه باشید تا با دستورالعمل تهیه آنها آشنا شوید.
چاشنی ادویه تاکو مکزیکی
پونه کوهی (اورگانو) - ۲ قاشق چای‌خوری
دارچین - نصف قاشق چای‌خوری
نمک- سه چهارم قاشق چای خوری
فلفل هندی – یک چهارم قاشق چای خوری
پودر فلفل قرمز- ۲ قاشق چای خوری
زردچوبه – یک چهارم قاشق چای خوری
ادویه جامائیکایی
پیاز خرد شده خشک – ۲ قاشق غذاخوری
پودر پیاز - نصف قاشق چای‌خوری
پودر جوز هندی – یک قاشق غذاخوری
نمک – ۲ قاشق چای خوری
شکر- ۲ قاشق چای خوری
پودر فلفل – یک قاشق چای خوری
پودر آویشن – نصف قاشق چای‌خوری
تخم خردل - نصف قاشق چای‌خوری
فلفل هندی - نصف قاشق چای‌خوری
پودر میخک – یک هشتم قاشق چای‌خوری
یک ادویه بسیار خوش طعم مکزیکی مطابق میل و ذائقه مردم مکزیک است. شما هم می‌توانید در غذا‌ها از آن استفاده کنید. همه مواد را پودر و با هم مخلوط کنید. در ظرف در بسته و جای خنک نگهداری کنید.
این ادویه مخلوط خوشمزه را می‌توان در غذا‌های معمول استفاده کنید. همه مواد را پودر و به خوبی با هم مخلوط کنید. در ظرف در دار و در مکان خشک و خنک قرار دهید.
منبع : خراسان
انتهای پیام/
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، کیک هویج لقمه‌ای خام یک دسر بدون آرد، بدون شکر و بدون مواد لبنی و تخم‌مرغ است. این کیک لقمه‌ای تنها با چند ماده تشکیل دهنده درست می‌شود و بدون نیاز به پختن و یا صرف وقت زیاد، یک دسر شیرین و کاملا سالم را برای شما فراهم می‌آورد.
کیک‌های خام چیز جدیدی نیستند و انواع ترافل‌های انرژی زا هم جزو این دسته محسوب می‌شوند. این نوع شیرینی‌ها با حداقل صرف زمان و مواد تشکیل دهنده درست می‌شود. خوبی این نوع کیکها، بار‌ها و یا ترافل‌ها و یا هر نوع شیرینی دیگری که با آنها درست می‌شود این است که بسیار متنوع هستند. شما برای انتخاب مواد تشکیل دهنده کاملا دست‌تان باز است.
می‌توانید انواع مدل آن را در سایت‌ها و حتی شبکه‌های اجتماعی مشاهده کنید. این نوع دسر‌ها برای کسانی خوب است که شیوه تغذیه‌ای خام گیاهخواری را انتخاب کرده‌اند، اما نمی‌خواهند از خوردن شیرینی و دسر محروم شوند. این نوع کیک‌های خام علاوه بر سالم بودن بسیار هم لطیف و خوشمزه هستند. واقعا چه نیازی به استفاده از آن همه مواد سرشار از کربوهیدرات خالص دارید. خرما و هویج اگر چه شیرین هستند، اما خواص تغذیه‌ای فراوانی هم دارند.
برای درست کردن این دسر هیچ نیازی به شکر ندارید، چون شیرینی میوه و سبزی طبیعی را در اختیار دارید. یک دسر بدون غلات است که نیازی به آرد ندارد، چون به جای آن از آرد نارگیل استفاده می‌کنید.
در صورتی که آرد نارگیل ندارید از آرد بادام استفاده کنید. برای درست کردن این کیک هویج خام در واقع به ۹ ماده تشکیل دهنده نیاز دارید و یک دستگاه غذاساز و فقط ۳۰ دقیقه وقت تا آن را درست کنید. این دسر سرشار از اسید‌های چرب سالم است که با چاشنی‌هایی مثل دارچین و زنجبیل، خوش طعم می‌شود و در نهایت اینکه نیازی به فر ندارید.
برای درست کردن آن بهتر است از خرمای پوست نازک استفاده کنید یا اینکه پوست خرما را بگیرید. مقداری کشمش هم به طعمی بیشتر و شیرینتر در دسر کمک می‌کند. من عاشق کشمش هستم شما چطور؟ یادم باشد یک روز یک نان کشمشی درجه یک را که همیشه درست می‌کنم به شما یاد بدهم.
در نهایت به دلایل زیر درست کردن این شیرینی را توصیه می‌کنم:
شیرینی طبیعی
طعم طبیعی هویج
تهیه سریع و آسان
قابل حمل
سیر کننده
ظاهری زیبا و مناسب مهمانی
این کیک هویج خام را می‌توانید به عنوان یک میان وعده بخصوص برای کسانی که کارمند هستند، استفاده کرد. خیلی راحت آنها را در یک ظرف بسته بندی بگذارید و در کیفتان حمل کنید. این‌ها بسیار سالمتر از ساندویچ‌ها و بیسکویت‌های بوفه اداره و یا مغازه‌های اطراف هستند.
مواد لازم برای ۱۶ عدد:
هویج رنده شده: ۳/۴ پیمانه
خرمای پوست گرفته: ۱ پیمانه فشرده (اندازه گیری با خرمای هسته گرفته است)
گردو: ۱ و ۳/۴ پیمانه
اسانس وانیل: ۲ قاشق چای‌خوری
نمک دریا: ۱/۲ قاشق چای‌خوری
پودر دارچین: ۳/۴ قاشق چای‌خوری
پودر زنجبیل: ۱/۲ قاشق چای‌خوری
پودر جوز: کمی
آرد نارگیل: ۴ تا ۶ قاشق غذاخوری
کشمش: ۱/۴ پیمانه (یا سایر میوه‌های خشک شیرین)
برای تزئین
پودر نارگیل: ۱/۲ پیمانه
کره نارگیل: ۸ قاشق چای‌خوری
کیک هویج لقمه‌ای خام؛ دسر مطلوب خام گیاهخواران
طرز تهیه :
۱. با استفاده از رنده غذاساز یا رنده دستی، هویج را ریز رنده کنید و کنار بگذارید.
۲. خرمای هسته گرفته را در غذاساز بریزید و مخلوط کنید تا زمانی که خمیر شده یا شکل یک توپ را تشکیل دهد. آن را از داخل غذاساز درآورید و کنار بگذارید.
۳. گردو، وانیل، نمک و چاشنی‌ها را اضافه کنید. آنها را در غذاساز خوب نرم کنید تا زمانی که یک پودر نیمه ریز به دست آید یعنی حدود ۱۵ ثانیه. سپس خرما و هویج رنده شده را اضافه کنید و با پالس‌های یک ثانیه‌ای یک خمیر ساده درست کنید که هویج‌ها فقط با آن ترکیب شده باشند در همین حد. مراقب باشید که زیاد هم آن را مخلوط و خمیری نکنید. شما به دنبال یک خمیر قابل کار هستید نه یک پوره.
۴. آرد نارگیل را به یکباره بریزید و در مخلوط کن با یک پالس ترکیب کنید. اگر مخلوط نشد ممکن است لازم باشد در غذاساز را بردارید و گاهی بهم بزنید تا همه چیز بهتر در هم آمیخته شود. اینجا دیگر نیازی نیست توجه کنید که پوره نشود، اما یک خمیر ترد خرده دار باید به دست آید. وقتی که همه مواد خوب مخلوط شد، کشمش (اختیاری) را اضافه کنید و باز هم در غذاساز مخلو ط کنید تا زمانی که با هم ترکیب شوند.
۵. ۲ قاشق غذاخوری از آن را با استفاده از یک اسکوپ کلوچه بردارید، داخل کف دست‌تان گرد کنید و مستقیما داخل سینی فر کاغذ گرفته یا ظرف مخصوص سرو بگذارید. این کار را با باقیمانده خمیر انجام دهید. اگر خمیرتان برای رول کردن خیلی چسبناک است، کمی آرد نارگیل یا آرد بادام اضافه کنید تا مخلوط خشک شود.
۶. آنها را داخل پودر نارگیل بغلتانید و همان لحظه از خوردن آنها لذت ببرید یا اینکه آنها را در یخچال بگذارید تا خنک و سفت شوند. یا اگر آنها را با کره نارگیل (اختیاری) تزئین می‌کنید، این کیک‌های لقمه‌ای را به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه داخل فریزر سرد کنید سپس با کره نارگیل تازه تزئین کنید. اگر کره نارگیل سفت است و قابل ریختن روی لقمه‌ها نیستید آن را در مایکروفر یا بصورت بن ماری ذوب کنید تا موقعی که روان شده و به غلظت مورد نظر برسد. بعد از تزئین با کره نارگیل، آنها را به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه دیگر سرد کنید تا روی آن خوب جا بگیرد.
۷. آنها را در ظرفی دردار در یخچال به مدت ۱ هفته یا در فریزر به مدت یک ماه نگهداری کنید.
منبع : برترینها
انتهای پیام/